9.5.23

O mnie

Cześć!   

Nazywam się Kinga. Mam 21 lat.  Ukończyłam  I Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Lęborku.  Obecnie jestem studentką trzeciego roku filologii polskiej o specjalności publicystyczno-dziennikarskiej  na Uniwersytecie Gdańskim.  W przyszłości planuję jeszcze kształcić się w kierunku psychologii, dziennikarstwa i social mediów.

Zainteresowałam się polonistyką, a także dziennikarstwem, jak zaczęłam prowadzić na poważnie bloga, czyli około czerwca 2020 roku.  Od tego czasu mocno zaangażowałam się w rozwój swoich umiejętności pisarskich, jednocześnie pozostając przy tym autentyczną i dla ludzi. Jeśli chcesz poczytać o moich początkach blogowych, zajrzyj TU. 

Obok dziennikarstwa, a związany z pisaniem, ciekawy wydaje mi się jeszcze zawód copywritera. Już w pierwszej klasie liceum odkryłam w sobie umiejętność łatwego i ciekawego pisania. Wiem, że jeszcze długa droga przede mną, ale nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych czy tematów tabu. Wierzę, że chcieć to móc, a to jest ważne zarówno w dziennikarstwie, jak i copywritingu. 

Ciekawią mnie też tematy związane z psychologią czy seksuologią – i jak już wcześniej wspominałam – chciałabym się również i w tym kierunku kształcić.  Od dłuższego czasu interesują mnie rzeczy związane z zachowaniem ludzi na różnej płaszczyźnie i to chyba był taki impuls, żeby iść w tym kierunku. 

Wydaje się tego dużo, ale ja od zawsze w głowie miałam dużo pomysłów.  Mimo że należę do introwertyków, domowników i wolę spędzić wieczór pod kocem z dobrą książką niż iść na jakąś imprezę, to nie powstrzymuje mnie to przed stawianiem sobie kolejnych wyzwań.  
Lubię książki i teatr – jestem wręcz od tego uzależniona. 

Paradoksem jest to, że o wiele łatwiej jest mi się wczuć w wykreowaną postać literacką, zrozumieć jej motyw działania niż żywego człowieka siedzącego obok mnie – być może dzięki studiom nad tym popracuję.  

Uwielbiam też podróże, muzykę (oprócz disco polo, którego w żaden sposób nie potrafię zdzierżyć) i taniec (przez parę lat sama tańczyłam m.in. w balecie) i ogólnie szeroko pojętą kulturę i sztukę. 

Uwielbiam zwierzęta, zwłaszcza koty i tak jak one jestem indywidualistką. Pewnie dlatego z Luną, moją czarno-białą kotką rozumiemy się bez słów.     

Najlepiej mi się myśli z kubkiem kawy, bo jak wiadomo „dzień bez kawy, dniem kulawym” i mając wokół siebie lekki nieład artystyczny lub na łonie natury. 

To tyle o mnie.  

Skoro już mnie poznałaś, to mam nadzieję, że zostaniesz na moim blogu dłużej i znajdziesz coś ciekawego dla siebie. Jak masz jakieś pytania, to zadaj w komentarzu. Daj, proszę, znać, że jesteś i może opowiesz mi coś o sobie? 
A jeśli masz ochotę zobaczyć, co robię na co dzień i poznać Lunę – to zapraszam Cię na mojego Instagram